MEDYCYNA W STAROŻYTNEJ GRECJI
O medycynie greckiej najdawniejszych czasów mówią nam mity.
W Grecji sztuce lekarskiej patronowali bogowie : Apollo, Asklepios oraz
Artemida.
W starożytności trudno rozróżnić granicę między prawdą a legendą.
Pojawia się medycyna przyświątynna ( rozkwit V w. p.n.e.). W Grecji było wiele
ośrodków kultu Asklepiosa ( leczył,
przywracał życie , symbol wąż – symbol sztuki farmaceutycznej do dzisiejszego
dnia) – asklepiejony (leczono tam
stosując tkz” ułożenie się do snu” w którym miało przyjść uzdrowienie).
Asklepios miał córki :
Ø HYGIEJE –
bogini zdrowia
Ø PANAKEJA –
‘wszystkolecząca’ patronowała ziołolecznictwu
Leczenie snem czy podczas snu stosowano przy chorobach o podłożu
psychiczno-nerwicowym, niewykluczone że nie był to sen prawdziwy a wywołany
znaną już w starożytności hipnozą.
Cennymi dokumentami są tabliczki
wotywne zachowane w asklepiejonach,
zawierające podziękowania za uzdrowienie i podające okoliczności wyzdrowienia .
Działalność Hippokratesa, zwanego ojcem medycyny, leczył w asklepiejonie na wyspie Kos, gdzie
powstała słynna szkoła medyczna. Na wyspie istniała również najsławniejsza
szkoła lekarzy.
Metoda Hippokratesa ( PRZEDE WSZYSTKIM NIE SZKODZIĆ ) polegała na
dążeniu do postawienia właściwej diagnozy w oparciu o doświadczenia i
obeserwacje, zwalczał przesądy, przywiązywał ogromną wagę do warunków
klimatycznych, do środowiska naturalnego, uważając że od tego zależy stan
zdrowia człowieka. Podobno Hippokrates stosował medycynę kliniczną polegającą
na leżeniu i zażywaniu lekarstw.
Nie tylko w/w zasłynął jako znakomity lekarz :
Ø Herodikos
z Selibrii zaczął stosować terapię polegającą na masażach, ustalił zasady
dietetyki i zalecał gimnastykę leczniczą.
Ø Diokles z
Karystos uzależniał stan zdrowia od higieny ciała i od diety
Ø Herofilos
z Chalkedonu zajmował się okulistyką i był autorem podręcznika dla położnych
Ø Erastikos
z Keos – teoria krążenia krwii, anatomia serca
Anatomii uczono na zwierzętach.
W Grecji nie stosowano środków przeciwbólowych. Bardzo mało można
powiedzieć o pediatrii( tylko tym mogły się zajmować kobiety). Lekarze nie
mieli dostępu do kobiet dlatego też ich choroby często kończyły się śmiercią.
Niezależnie od rozwoju medycyny
w lecznictwie utrzymywała się
medycyna ludowa, ziołolecznictwo i wiara
w obrzędy. Przy świątyniach istniały
‘święte źródła’ – miejsce pielgrzymek.
Komentarze
Prześlij komentarz